Leczenie napięciowych bólów głowy

Mięśnie wytrącone z równowagi

Mięśnie, które nie pozostają w równowadze mogą być rezultatem zaciskania lub zgrzytania zębami. Jeśli mięśnie są przepracowane lub zmęczone w związku z nierównowagą strukturalną, inne mięśnie muszą ją skompensować. Ta kompensacja powoduje dopasowanie się ciała, co wprowadza je w nieprawidłową postawę. Kompensacja oznacza, że ciało adaptuje się do stanu, który jest niezdrowy. Ciało zaczyna doświadczać objawów na łagodnym poziomie - takim jak okazjonalne bóle głowy. Powoli objawy zaczynają pojawiać się coraz częściej, aż do momentu gdy pacjent czuje ból głowy codziennie.
Jeśli masz delikatnie przesunięty krążek, nieprawidłową pozycję głowy lub postawę ciała, skurczone mięśnie mogą powodować ból szyi, twarzy lub głowy. Te mięśniowe napięciowe bóle głowy mogą być tak ostre, że są mylone z migrenowymi bólami głowy. Niestety, pacjenci nie są często badani w kierunku zaburzeń SSŻ, a leczenie "migreny" nie daje rezultatów.
Leczenie pacjentów z migrenowymi bólami głowy polega często na przepisywaniu leków przeciwbólowych, takich jak Imitrex. Ten lek jest nieskuteczny w leczeniu zaburzeń związanych z przemieszczonymi stawami szczęk (dysfunkcja SSŻ). Radzi się pacjentom, by stosowali aparaty przesuwające dolną szczękę do przodu lub do leczenia nawyków - parafunkcji - by spróbowali rozwiązać problem tak szybko, jak to tylko możliwe.

Terapia metodą Crafta

Terapia wymaga zwykle współpracy fizjoterapeuty z wyspecjalizowanym lekarzem. W razie potrzeby możliwa jest pomoc innych specjalistów (dentyści, ortopedzi, ortodonci, lub psycholodzy).
Twój problem jest dokładnie analizowany w czasie szczegółowego wywiadu. Terapeuta formułuje wstępną hipotezę odnośnie możliwej przyczyny objawów i ocenia jej trafność w czasie badania manualnego. Wstępne badanie manualne skupia się na funkcjonowaniu żuchwy, czaszki i nerwów w obrębie twarzy. Dodatkowo terapeuta może zdecydować się na dodatkowe badanie kręgosłupa, obręczy barkowej czy bioder.
Celem jest znalezienie nieprawidłowości funkcjonalnej w obrębie głowy, twarzy lub szyi odpowiedzialnych za powstanie Twojego problemu. W momencie wykrycia nieprawidłowości terapeuta opracowuje plan terapii. Efekty terapii będziesz oceniał razem z terapeutą po maksymalnie 6 spotkaniach. Razem podejmiecie decyzję czy terapia powinna trwać dalej. Zależnie od wyników terapeuta zaleci kontynuację terapii, jej zakończenie lub skieruje cię do innego specjalisty.
Terapia zawiera techniki manualne na obszar głowy, twarzy i szyi. Powiązane jest to z dokładnym wyjaśnieniem problemu, ćwiczeniami i zaleceniami do domu. Dalsze postępowanie jest uzależnione od wyników kwestionariuszy które będziesz proszony wypełnić. Zależy również od twojego zachowania się w ciągu dnia i czynników osobowościowych. Możesz być poproszony o zmianę niektórych nawyków lub zaproponuje ci się program zmniejszenia bólu.
Terapia nie będzie szczególnie bolesna. Terapeuta nie da ci leków lub zastrzyków (to jest rola lekarza). Jeżeli terapeuta uzna że potrzebujesz jakieś leki skieruje cię do odpowiedniego lekarza.
Terapia składa się z zabiegów terapii manualnej jak również terapii bólu i ćwiczeniach domowych.
Podczas wywiadu terapeuta zada ci wiele pytań odnośnie początków objawów i możliwych czynników je wywołujących. Wywiad musi być dokładny, żeby terapeuta mógł zrozumieć twój problem. W niektórych przypadkach potrzebne mogą być informacje z dzieciństwa i porodu. W przypadku dzieci istotne jest żeby towarzyszyli im rodzice, przynajmniej na pierwszej i ostatniej wizycie.
Decyzje odnośnie najlepszego sposobu terapii podejmowane są wspólnie z tobą. Terapeuta pyta cię o odczucia podczas wykonywania technik. Czy czujesz ból, gdzie, jak mocno, czy może sztywność lub napięcie mięśni, itp. Oczekujemy, że będziesz aktywnie uczestniczył w procesie usprawniania. Musisz wykonywać ćwiczenia w domu i stosować się do wszystkich zaleceń, które są oczywiście wcześniej szczegółowo omówione.
Początkowo terapeuta będzie zainteresowany problemami w obrębie głowy i szyi i ich wpływem na twoje życie codzienne. Głównym celem terapii jest złagodzenie uciążliwych objawów. Ciężko jednoznacznie powiedzieć jakim objawom można przynieść ulgę, bo te same objawy mogą mieć różną przyczynę, a co za tymi idzie mogą wymagać innej terapii.

Wskazania do terapii (lista jest stale uzupełniana):

  • ból twarzy i ust
  • szyjne bóle głowy
  • dystonia szyjna
  • zrosty czaszki
  • dysfunkcje stawów żuchwy
  • objaw Costena
  • problemy dyskowe w stawach żuchwy
  • zawroty głowy
  • porażenie nerwu twarzowego
  • asymetrie twarzy
  • szyny/aparaty na zęby
    • zapalenie ucha
    • zespół KISS
    • dysgnozja i dyspraksja na bazie KISS > opóźniony rozwój ruchowy
    • zaburzenia mięśni twarzy
    • zmiany zwyrodnieniowe stawów żuchwy
    • zaburzenia zgryzu
    • nietypowy ból ust
    • nietypowy ból twarzy
    • nietypowe bóle głowy

    • nietypowy ból ucha
    • nietypowy ból zęba
    • szumy uszne
    • zabiegi operacyjne w obrębie głowy
    • objawy oponowe
    • neuralgia nerwu trójdzielnego
    • zapalenie nerwów w obrębie twarzy
    • objaw smagnięcia biczem
    • kręcz szyjny
    • zaburzenia wzrostu czaszki
    • napięciowe bóle głowy
    • zgrzytanie zębów
Większość pacjentów na wizytę u fizjoterapeuty jest kierowana przez lekarza. Mogą być przeprowadzone różne badania diagnostyczne, takie jak: badania krwi, Rtg, tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny itp. Terapeuta może potrzebować kontaktu do twojego lekarza, żeby uzyskać więcej informacji na temat twojego stanu zdrowia.
Na koniec terapii fizjoterapeuta opisze twój stan lekarzowi kierującemu. Może zasugerować kontynuację elementów terapii przez parę miesięcy, żeby utrwalić jej efekty. Będzie to uwzględnione w piśmie wypisowym. Warto umówić się na wizytę kontrolną po kilku miesiącach, żeby sprawdzić czy nie następują nawroty. Jest to również okazja do wyjaśnienia powstałych wątpliwość i pytań.