WSZCZEPY KOSTNE

Definicja wszczepu: ciało obce wszczepiane do organizmu w celu odtworzenia naturalnej funkcji lub estetyki uszkodzonego organu.
Materiały wszczepowe pochodzące od pacjenta, stosowane we współczesnej stomatologii to: bloki lub wióry kostne (pochodzące ze szczęki, brody lub gałęzi żuchwy), osocze i fibryna bogatopłytkowa PRP i A-PRF (uzyskiwane z odwirowania krwi pacjenta), komórki macierzyste MSC – somatyczne z dorosłych tkanek organizmu ludzkiego (uzyskiwane ze szpiku kostnego, czasami z krwi obwodowej).


Co daje wszczepiona kość?

W przypadku, gdy leczenie pacjenta wymaga wyraźnej odbudowy kości, materiały pochodzące od pacjenta sprawdzają się najlepiej. We współczesnej stomatologii najczęściej stosuje się bloki lub wióry kostne (pochodzące ze szczęki, brody lub gałęzi żuchwy).


Dlaczego kość od człowieka jest najlepsza?

Najlepszy materiał kostny do leczenia regeneracyjnego w stomatologii to kość własna albo kość ludzka z banku tkanek (w przypadku braku zgody pacjenta na pobieranie własnej). W tym przypadku chodzi o pochodzenie kości od człowieka, jej skład, bo tylko taka tkanka ma w sobie poza minerałami także najważniejszy w gojeniu kolagen.

Kiedy stosuje się wszczepy?

Kość w formie bloków kostnych, granulatu czy wiórów stosujemy w regeneracji ubytków tkanki kostnej powstałych np.: w wyniku rozwoju torbieli, usunięcia zębów, parodontozy, w sytuacji konieczności regeneracji szczęki górnej i dolnej pod implanty czy przyszłe uzupełnienia protetyczne. W stomatologii stosujemy także kość syntetyczną lub odzwierzęcą ale chcąc zwiększyć potencjał regeneracji tkanek warto dodać do niej brakujący kolagen i łączymy ją wtedy z kością własną lub z odwirowanym z krwi czynnikiem PRF (ten zawiera w sobie kolagen, elastynę oraz liczne czynniki wzrostu).
Masz pytania? Skontaktuj się